التیام و جلوگیری از زخم دیابتی با پچ پوستی
22 دسامبر2014- محققان اخیراً اعلام کرده بودند که دارویی که می تواند آهن را از خون حذف کند به تشکیل رگهای خونی در محل زخم دیابتی کمک می کند اما روش درست تحویل این دارو به محل ضایعه چالشی بود که دانشمندان با آن روبرو بودند.
محققان دانشگاه استنفورد می گویند آنها یک پچ پوستی موثر و بی خطر را طراحی کرده اند که قادر است این دارو را به محل ضایعه تحویل دهد. این پچ پوستی بروی موشها آزمایش شده است و ممکن است به عنوان راهی برای جلوگیری از تشکیل زخم بکار رود.
در میان بیش از 29 میلیون فرد مبتلا به دیابت نوع 1 و یا 2 در آمریکا حدود 15 درصد از آنها به زخم دیابتی مبتلا می شوند. زخم ها، جراحت ها یا زخم های باز معمولاً در ناحیه ی پا ایجاد می شوند و این وضعیت به یک بیماری ثانویه تبدیل می شود که منجر به ناتوانی طولانی مدت، عود زخم و افزایش مرگ ومیر می گردد. زخم های ترمیم نشده ی مرتبط با دیابت علت اصلی قطع عضو تروماتیک در آمریکا است.
آنچه سبب ایجاد اینگونه زخم ها می شود برای سالها ناشناخته مانده است. در سال 2009 محققان به سرپرستی پرفسور Gurtnerدراستنفورد و گروهی از محققان در کالج آلبرت انشتین نتایج تحقیق خود درباره ی چگونگی توانایی بافت برای تشکیل عروق خونی جدید که اساس ترمیم زخم است را منتشر کردند. آنها می گویند بالا بودن قندخون موجب کاهش توانایی بدن درتشکیل عروق خونی جدید میشود.
درمطالعه ای مشابه دانشمندان دریافتند داروی deferoxamineیا DFOکه قبل از این توسط FDA برای درمان هموکروماتوز (بیماریی که در آن مقادیر بسیار زیادی آهن دربدن تجمع می یابد) تایید شده بود می تواند تولید پروتئینی را که در دیابت دچار اختلال می شود، تصحیح کند این پروتئین از رشد عروق خونی جدید حمایت می کند.
مشکل اصلی چگونگی تحویل DFOبرای مدت طولانی برای ترمیم زخم بود زیرا در طولانی مدت می تواند برای بدن سمی باشد. به همین دلیل دانشمندان تصمیم گرفتند این دارو را بصورت موضعی و به طور مستقیم به محل زخم از طریق پچ پوستی تحویل دهند. نتایج این تحقیق 22 دسامبر 2014 در مجله ی Proceedings of the National Academy of Sciencesمنتشر شد.
چالش های تولید پچ پوستی
برای تولید پچ پوستی دانشمندان با مجموعه ای از چالش های بزرگ روبرو بودند. تیم تحقیقاتی دانشگاه استنفورد با همکاری مهندسان مواد به رهبری پرفسور Rajadasدر آزمایشگاه بیومتریال و آزمایشگاه تحویل دارو توانستند این پچ پوستی را تولید کنند.
آنها در داروی DFOبه منظور نفوذ به خارجی ترین لایه ی پوست تغییراتی ایجاد کردند تا بتواند تشکیل عروق خونی جدید را فعال نماید اما انتشار این دارو نیز برای در دسترس بودن طولانی مدت با دوز مناسب درمانی باید کنترل می شد، بهمین دلیل تحقیقات در این زمینه 4 سال بطول انجامید. راه حلی که این گروه ازمحققان ارائه دادند این بود که DFOرا با یک سورفاکتانت می پوشاندند این کار کشش سطحی طبیعی DFOرا کاهش داده و مولکولهای آنرا به میکروذراتی تبدیل می کند که می تواند به پوست نفوذ کند. سپس این ترکیب را در یک ماتریکس پلی مری قابل انعطاف جاسازی کردند که ضخامت آن درحدود 2 میلی متر بود این لایه از میکروذرات شکننده ی DFOمحافظت کرده و آنها را بتدریج همگام با از هم پاشیده شدن ماتریکس به پوست تحویل می دهد.
پرفسور Duscherمی گوید: موشها بخوبی این پچ پوستی را تحمل کردند هنگامیکه پچ بروی محل زخم چسبانده می شود رطوبت پوست سبب می گردد پچ بطور طبیعی به محل بچسبد، انتشار DFOآغاز شده و مولکولهای آن به درون بافت زخم و پوست کشیده می شوند.
آغاز آزمایشات بالینی
پرفسور Duscherمی گوید: استفاده از این پچ پوستی نه تنها ترمیم زخم را درموشها سرعت بخشید بلکه سبب شد کیفیت پوست جدید حتی بهتر از پوست اصلی گردد. محققان همچنین از ماتریکس DFOدر موشهای دیابتی برای بررسی جلوگیری از ایجاد زخم استفاده کردند ونتایج بسیار شگفت انگیزی را بدست آوردند. دکتر Duscherمی گوید: ما امیدواریم که هر چه سریعتر آزمایشات بالینی را آغاز کنیم.
دکتر Gurtnerمی گوید: از این تکنولوژی برای درمان زخم های حاصل از فشار مانند زخم بستر در افراد مسن یا بیمارانی با آسیب های عصبی می توان استفاده کرد زیرا درحال حاضر گزینه های درمانی برای این بیماران بسیارمحدود است.
منابع:
Proceedings of the National Academy of Sciences, 2014; 201413445 DOI 10.1073/pnas.1413445112
www.sciencedaily.com/releases/2014/12/141222165041.htm